Vastberaden vertrok ik deze namiddag naar de abdij Ten Putte in Gistel met het vooruitzicht de heilige Godelieve - vaak aanroepen voor oogziekten - te bedanken voor de geslaagde oogingreep die ik afgelopen maand mocht ondergaan. Te vernemen dat ik op 46-jarige leeftijd cataract had, kwam echt wel onverwacht. Te vroeg ook volgens heel wat mensen. Maar in mijn aanvoelen kwam het op het juiste moment. Met het beeld van Godelieve voor ogen komen de woorden als vanzelf... 

Wat er gebeurt of kan gebeuren wanneer je voor enkele dagen de stilte intrekt, lees je hier. Een dialoog met de stilte? Of met God, zo kun je het ook zien. 

„Adem in en adem uit...". „Volg je adem..." „Je hoeft verder niets te doen..." Ik had de woorden al meermaals gehoord, tijdens een meditatie- of yogasessie, maar het was nooit zoals die ene keer, toen ik echt connectie voelde met mijn adem. Alsof ik me voor het eerst echt met haar verbond. Bijgevoegde woorden vloeiden na de oefening uit mijn pen. Veel leesplezier én ademruimte.  

Steeds terugkerende lichaamskwalen kunnen soms aardig wat kopzorgen teweegbrengen. En het punt is: hoe meer je erover nadenkt, hoe meer hoofdpijn je vaak krijgt.