De beste manier om negatieve gedachten of een slecht humeur te verslaan, is het richten van je aandacht op iets anders, iemand anders, of waarom niet de/het Andere.


Als het oude, vertrouwde wegvalt, wordt VERTROUWEN de nieuwe grond onder je voeten. 


Weet je het even niet meer? Wees dan stil en weet dat je geliefd bent en zie wat er dan gebeurt... 


De grootste crisis of strijd speelt zich niet buiten af, maar in de mens zelf. 


Vertrouwen is een onbekend pad durven te bewandelen, zonder te weten waarheen het leidt. 


Pas wanneer je het oude opruimt, komt er ruimte voor iets nieuw. 


Wat uit liefde gebeurt of gegeven wordt, hoeft niet verdiend te worden.


Om de kunst van het ontvangen te leren, moet je de touwtjes uit handen geven.


 Verlangen is niet alles hebben wat je wilt, maar uitzien naar iets zonder te weten of en wanneer je verlangen wordt vervuld. 


Wanneer vrede je hart ontmoet, kun je niet anders dan stralen en een licht zijn voor anderen. 


Hoe groter de liefde, hoe minder schijn van kans de angst heeft. De liefde ziet wat de angst liever niet ziet.


Nieuwe vruchtbare wegen ontstaan wanneer mensen in dezelfde richting gaan. 


Wie gelukkig is, wordt niet gespaard van tegenslagen en problemen, maar vindt een weg ermee om te gaan en zich er niet door te laten beheersen. 


Zelfs in een veld vol onkruid ontdekken optimisten altijd nog ergens een prachtige bloem.


Ook als je het licht nog niet, of even niet, ziet: het is er! 


Wil je stralen? Begin dan met van jezelf te houden. 


Wied eerst het onkruid in je eigen tuintje en geniet er vervolgens van, vooraleer je je met andermans tuintje bezighoudt. 


Ook in het schijnbaar gewone schittert er altijd iets ongewoons. Eén sprankel volstaat om het te zien.  


Het aanvaarden van het anders-zijn van de ander is het begin van alle liefde en wijsheid. 


Ook als het leven niet rechtlijnig loopt, kan het mooi zijn. 


Mens ben je pas ten volle in de ontmoeting met anderen. 


Voor wie geduld heeft, komt alles op tijd.


Wie zich met anderen vergelijkt, zal nooit gelukkig zijn. 


Gelukkig zijn, is een keuze, elke dag opnieuw. 


Hoe donkerder het is, hoe groter de kracht van een klein lichtje. 


Elke dag is een geschenk om de beste versie van jezelf te worden. 


Liefde is loslaten om op een nieuwe manier te kunnen verbinden.


Enkel door in beweging te blijven, kun je groeien. 


Het verleden kun je niet veranderen, maar je kunt wel kiezen hoe je verder gaat. 


Enkel wie zijn of haar diepste angsten in de ogen durft te kijken, ontdekt de ware vrijheid. 


Zoek het geluk niet ver. Het is dichterbij dan je denkt. 


Wat in je hart bewaart, kan niet gestolen worden. 


Laten we elkaar besmetten! Met zorg, aandacht en liefde. 


Als er rust is in jezelf, is er ruimte voor een ander. 


In het leven gaat het er niet om perfect te zijn, wel om echt te zijn. 


Het donkerste moment? Net voor de zon opkomt.


Luxe is: het leven aannemen zoals het zich aandient. 


Net de weerstand die je voelt, is een kans jezelf te overwinnen. 


Voor liefde kiezen is ophouden te strijden. 


Alles wat je met liefde benadert, wordt mooier. 


Verlangen is geduldig wachten tot de zaden in de grond wortel schieten en weten dat je vroeg of laat de vruchten zal kunnen plukken.


Als we in vrede willen sterven, dienen we hier en nu te leren leven in vrede, met onszelf en met anderen. 


Laat je leven niet leiden door de tijd, maar be-leef de tijd om het leven te leiden dat je wilt. Wees niet als een duif die de hele nacht bezig is geweest zijn nest te maken en als de dag aanbreekt geen tijd gehad heeft om erin te slapen. 


Pas wanneer je leven leeg is van verwachtingen, kan het zich vullen met dankbaarheid. 


Wees zelf de kers op de taart van je leven. 


Ook een dunne koord kan sterk zijn.


Pas wanneer je je eigen leven leidt en niet dat van anderen kun je waarachtig zijn.  


Verwonderd zijn, is je laten overvallen door wat je niet kunt grijpen en begrijpen dat alles, vroeg of laat, hoe dan ook in zijn plooi valt. 


Hoe ouder je wordt, hoe meer de vraag 'Wat heb ik aan het leven?' verandert in de vraag 'Wat heb ik het leven te bieden?'