"Wanneer je voeten de richting aangeven en je hoofd niks blokkeert, weet je diep vanbinnen welke weg je te gaan hebt.'

Elke daad van LIEFDE - hoe klein ook - telt. Als een druppel op een wateroppervlak deint ze uit.

We zien niet altijd de oogst van onze inspanningen of doorgaans is ze niet wat we ervan verwachten. Soms valt het zaad zelfs op rotsen en is er helemaal geen oogst. Toch heeft zaaien altijd zin.

Soms is er niet veel nodig om gelukkig te zijn. Toen ik onlangs een uitgebloeide paardenbloem zag, voelde ik me voor even terug dat kleine meisje... Eerlijk? Ik had meteen zin om ze te plukken en pluisjes te blazen in de wind, maar 'mijn volwassen ik' hield me tegen. Nochtans, zonder nadenken het moment pakken, ja, dat is VERVULLEND leven, zoals onderstaande haiku's laten zien. De eerste is van mij hand, de twee andere kreeg ik tijdens een schrijfretraite - zomaar - cadeau...

https://www.zie-de-schittering.be/blog/761867_passiebloem

Als kind vond ik het fijn om verstoppertje te spelen. Ik had zo mijn favoriete plekjes. Meer nog, hoe langer het duurde vooraleer men mij zag, hoe leuker ik het vond. Dat is net het eigene van het spel natuurlijk. 

Ooit al eens meegemaakt dat je zonder het te weten twee verschillende sokken aan had. Of schoenen? 

Straks begint de vastenperiode weer. Veertig dagen om te versoberen of om bewuster te leven, maar vooral veertig dagen oefentijd om liefde te geven en te ontvangen.

Tijdens lange autoritten houdt een dergelijk raadselspelletje kinderen wel even zoet. Meestal duurt het niet lang alvorens ze het geviseerde object raden. Soms duurt het iets langer. Eén ding is zeker: oefening baart kunst! 

De aanhangwagen van de buurman staat al enkele dagen voor ons huis, gevuld met een berg grijze steentjes.“O, wat een leuke steentjes!”, roept onze dochter enthousiast wanneer ze de voordeur openzwaait. “Waartoe dienen die?”

Ik heb iets met voetsporen in het zand. Op een of andere manier zetten ze me telkens weer aan het denken. 

Op een koude maandagmorgen kom ik mijn bureel binnen. Tussen mijn post ligt een pakje. De inhoud zie je hieronder.

Halloween komt eraan en dat betekent voor onze dochter steevast knutselen. Wekenlang ziet ze ernaar uit. Maar het coronavirus gooit roet in het eten. Dus geen 'trick or treat' dit jaar en ook geen nieuwe knutselspulletjes, want net met Halloween sluiten de winkels. Of ze dan maar die rotte mandarijn uit de fruitmand mag gebruiken? Jawel hoor! 

„Ik droom ervan dat iedereen zijn talenten op waarde kan schatten en de verantwoordelijkheid kan nemen voor zijn geluk. Want er is niets belangrijker dan een leven te leiden dat recht doet aan je kinderdromen." 

In heel wat kleuterklassen heeft elke dag een kleur. Het geeft de kinderen structuur en houvast. Eenmaal volwassen beschouwen velen de dagen als zwart (wanneer hen iets tegenzit) en wit (wanneer er feest is) of grijs (wanneer er niets bijzonders te beleven valt). Velen zijn het verleerd om in kleuren te denken. Maar wat als we weer even doen en zijn zoals kinderen en elke dag een kleur geven? Of meer nog: van elke dag een kleurrijke dag zouden maken?