Ballonnen opblazen en vlagjes ophangen, behoren niet tot mijn favoriete bezigheden, maar voor je kinderen, ja, daar heb je wat voor over en dus versierde ik dit weekend voor de 12de verjaardag van onze dochter zowel onze woonkamer als onze tuin.
Dit keer pakte ik het binnenshuis wat subtieler dan anders aan. Ik koos voor kleine slingers die ik boven elke kader in huis ophing. Dit keer dus geen gedoe met touw of kleefband. Want ik weet inmiddels dat eenvoud siert...
Bij het schilderij van mijn inmiddels overleden dooppeter blijf ik ietsje langer hangen. Toen de kinderen nog klein waren, was hij bij elk verjaardagsfeestje steevast van de partij. Daarvan kon hij dubbel en dik genieten...
Sinds enkele jaren is hij er niet meer bij. Of toch? Terwijl ik de slinger ophang, lees ik aandachtig nog een keer de tekst op zijn schilderij. 'Langzaam voor die vreemde oever ..' Plotseling voel ik iets van zijn aanwezigheid en diep van binnen voel ik - weet ik - dat hij er toch bij zal zijn... Met een warm gevoel hang ik de slinger op en geniet nog even van het zicht.
De rest gaat als vanzelf en ik geniet er nog van ook. "Dank je wel, pepe. Ook jij bent er vandaag bij..." En samen met jou iedereen die we missen, maar met wie we verbonden zijn en altijd zullen blijven.
En de slingers? Die mogen dit jaar iets langer blijven hangen dan anders. Waar liefde is, is vreugde...
Reactie plaatsen
Reacties