Bij het bekijken van de post wordt mijn aandacht getrokken door de cover van een gratis magazine dat wekelijks in de bus valt. ‘Zo doorbreek je de coronawintersleur’ luidt de titel van een artikel dat tips wil aanreiken om de ondraaglijke eentonigheid van het bestaan te doorbreken. Ik begin meteen te lezen.
De tekst roept op meer prikkels te creëren. Even ben ik verbaasd. Doorgaans luidt het advies minder prikkels in ons leven in te bouwen, maar in deze coronatijd zijn we blijkbaar niet OVER-, maar ONDERprikkeld.
Nieuwsgierig lees ik verder. Blijkbaar is het belangrijk dat het om nieuwe prikkels gaat en daarbij is geen enkel idee te gek. Zolang het maar om handelingen en activiteiten gaat die de routine doorbreken. Dan is een dagelijkse dosis nieuwe prikkels zelfs een must.
Geïnspireerd door enkele voorbeelden overloop ik in gedachten de afgelopen dag. Op zoek naar prikkels buiten de routine. Lang hoef ik niet na te denken. Om geen koude voeten te hebben, deed onze dochter deze ochtend maar liefst drie paar sokken boven elkaar aan. Of ik het oké vond? Waarom niet? Deze middag deed ik samen met zoonlief een wandeling. Daarbij liepen we een vertrouwd pad in omgekeerde richting. Nog nooit genoot ik zo van het nochtans gekende uitzicht. En sinds gisteren doe ik niet langer de vaat in mijn eentje, maar samen met mijn huisgenoten, terwijl we leuke anekdotes en moppen uitwisselen.
Ik neem me voor voortaan een dagelijkse dosis 'prikkels voorbij de sleur' in te bouwen. Toe te laten ook. De gekste eerst. Waarom ook niet? Zolang het maar werkt.
„Eén rimpeling volstaat om een heel watervlak in beweging te brengen.”